Teknikerler Birliği tarafından Yüksek Öğretim Kurulu Başkanlığı'na takdim edilen resmi yazı içeriği aşağıda yer almaktadır.










YÜKSEK ÖĞRETİM KURULU BAŞKANLIĞI’NA,

ANKARA

Sn. Başkanımız,

Türkiye’de ilk kez Milli Eğitim Bakanlığı bünyesinde 1943-1944 öğretim yılından itibaren açılan “TEKNİKER OKULLARI “ tarihsel süreç içerisinde yine Milli Eğitim Bakanlığına ve YAYKUR'a bağlı olarak 1974 – 1975 yılından itibaren “MESLEK YÜKSEK OKULU” adını almış ve nihayetinde, Meslek Yüksekokulları 1982 yılında 2547 sayılı Yükseköğretim Kanununda tanımlanarak üniversitelere bağlanmıştır.

Bu okulların kuruluş amacı Türkiye’ye üretici nitelikli teknik elemanlar yetiştirmektir. Nitelikli teknik elemanlar yetiştirmek üzere bir çok M.Y.O. Öğretim elemanı gelişmiş ülkelerde Dünya Bankasının desteği de alınarak özel eğitime tabii tutulmuştur. Özünde İş dünyasının ihtiyacı olan yüksek nitelikli üretici iş gücü olan teknikerler yetiştirilmiştir.

Ülkemizde Devlet ve vakıf üniversiteleri bünyesinde yer alan yüzlerce meslek yüksek okulunun teknik programlarından bu güne kadar 160 farklı branşta ikimilyona yakın tekniker yetiştirilmiştir.

MYO’LAR VE MEZUN TEKNİKERLER HAKKINDA TESPİTLER

Tekniker hakları mücadelesinde 1960’lı yılların sonuna doğru yaşanan acı olaylarda bir çok tekniker tutuklanmış, hayatını kaybetmiş yaralanmış bunun üzerine MYO’lar kapatılmış, 1960’lı yıllarda yaşanılan üzücü olaylar sonucunda Milli Eğitim Bakanlığı bir çok toplantı yapmış, bir çok kararlar almış ancak, bu kararlar sadece sözde kalmıştır. Tekniker sorunları 70 yıldır çözümlenememiş ve bu günlere gelinmiştir.

Ülkemizin mevcut tekniker işgücü, çalışma hayatında gerekli düzenlemelerin yapılması kaydıyla (meslek odasının kurulması, görev-yetki-sorumlulukların tanımlanması) dünya ile rekabet edebilecek bir yapıyı oluşturması işten bile değildir.

Her yıl yüzbinlerce öğrenci hayali motivasyonlarla MYO’lara yönlendirilmekte, yeni MYO’lar kurularak il ve ilçelere siyasiler için rant kapısı olmaya devam etmekte, çoğunluğu dar gelirli aile çocuğu olan MYO öğrencilerinin üç beş kuruşluk okul harçlıklarına göz dikilmektedir. Üniversite kapılarındaki yığılmaları eritmek namına MYO’lar iyi bir işlev görmektedir,

Meslek yüksekokulları, yarım üniversite olarak algılanmaktadır,

Teknikerlik eğitimi pahalı eğitimdir, bu pahalı eğitim dünyasında endüstri ve sanayinin kılcal damarları olan teknikerler almış oldukları eğitime kendilerinden de bir şeyler katarak, tüm engellemelere rağmen faydalı hizmet üretmeye çalışmaktadırlar.

Kamu Kurum ve Kuruluşları, özel sektör ve serbest piyasada yüzbinlerce tekniker almış oldukları akademik eğitimle doğru orantılı olarak görev yapamamanın ezikliği ve acısını yaşamakta, serbest çalışmak isteyen meslektaşlarımız maalesef kendi mesleğini icra edememekte, özel sektörde çalışan meslektaşlarımıza angarya işler yüklenmekte, ucuz işgücü ile istihdamı sağlanmaktadır.

Meslek yüksek okulları kamuda, özel sektörde ve serbest çalışma alanında yasal güvenceye sahip değildir,

Teknikerlerin hatta teknisyenlerin işlerine, kanun ve yönetmeliklerle mühendislerin ikame edilmesi yaşanılan facianın boyutunu ortaya koymak bakımından önem arz etmektedir.

MEB – YÖK Program Geliştirme Projesine rağmen, 4702 Sayılı Kanun ile teknikerler, BELMEK (Belediye Meslek Edindirme Kursları) mezunları, çıraklar, kalfalar ve ustalar ile aynı kefede tartılmaya başlamıştır.

Tekniker sorunlarının temel kaynağında ekonomik değerlerin paylaşımından teknikerler uzak tutulmak istenilmektedir, bu resmen faciadır.

Kanunlarda sürekli oynamaların sonucu olan diplomalı mesleksizlik, ülkemiz ve teknikerler için en önemli sorunlardan birisi olmaya devam etmektedir.  Teknikerler diplomalı mesleksizlik yaşamaktadır,

Teknik ve mesleki eğitim, uluslararası rekabette genç nüfusu ile ön plana çıkmak isteyen ülkemize avantaj yaratacak şekilde yapılanmış değildir.

Ülkemiz işgücünün donanımını yükseltecek, rekabet edebilirliğini arttıracak ve sürdürecek hayat boyu öğrenme mekanizmaları işletilmemektedir. Yaşam boyu eğitim konusu, teknikerler için sözde kalmaktadır,

Nitelikli işgücü yetiştirme maliyetleri oldukça pahalı olmasına rağmen, mezunlar yalnız bırakılmakta, hatta görev-yetki-sorumlulukları “Kanun, Tüzük, Yönetmelik ve Genelgeler ile” bir bir ellerinden alınmaktadır.

Meslek Yüksek Okullarının program isimleri sürekli tadilata uğramakta, bunun sonucu olarak ta başta istihdam olmak üzere bir çok alanda kargaşa ve keyfiyete neden olmaktadır.

Meslek yüksek okul mezunu teknikerler ile meslek lisesi mezunu teknisyenler bir çok alanda aynı statüde değerlendirilmektedir, dolayısıyla Meslek Yüksek Okullarının Meslek Liselerinden bir farkı bulunmamaktadır, teknikerlerin yapacağı işlerin kanunlar, tüzükler ve yönetmelikler ile mühendislere verilmesi nedeni ile teknikerler vasıfsız elemanlar ile bir tutulmaktadırlar.

Özellikle MYO teknik programlarının devamı niteliğinde bulunan mühendislik fakülteleri, çalışma hayatında bütünleyicilik yerine kaotik bir ortama davet hazırlamaktadır.

MYO mezunları eğitim-istihdam uyuşmazlığı yaşamaktadır, İş dünyası nitelikli teknik eleman bulamadığından bahsediyor. Y.Ö.K’da Türkiye’de tekniker sayısının yeterli olmadığını, % 3 lerde olan tekniker oranının % 25’lere çıkarılmasının hedeflendiğinden bahsediyor. Oysa ki; Ülkemizde tekniker - istihdam ilişkisi % 8 dolaylarındadır. %92’lik dilimde yer alan teknikerler mesleki alanları dışındaki işlere yönelmektedirler.

Anlaşılan odur ki;

Meslek Yüksek Okulları mezunlarının kendilerini güvende hissettikleri kanuni bir alt yapısı bulunmuyor.

MYO’lar Y.Ö.K. için kadro kaynağı, siyasiler için yatırım kaynağı, yerel yönetimler için gelir kaynağı, aileler için umut kapısı, teknikerler için hüsran kapısından başka bir anlam ifade etmemektedir.

Sorunları görmezden gelmek, örtbas etmek, ertelemek, yok saymak çözümün değil, sorunların büyümesine vesile olur.

YÜKSEK ÖĞRETİM KURULU’NDAN TALEPLERİMİZ

1 – Yükseköğretim Kurulu, idari ve hukuki mevzuat açısından kangren haline gelmiş, gerek mezunlarına, gerekse çalışma hayatına kargaşadan başka bir şey vaat etmeyen meslek yüksekokullarının yapısal konumunu, işgücünün eğitim seviyesinin hayat boyu öğretim kapsamında yükseltilmesine katkıda bulunabileceği şekilde düzenlemeli, meslek yüksek okulları lisans eğitimi veren UYGULAMALI BİLİMLER / TEKNOLOJİ FAKÜLTELERİ’ne dönüştürülmeli, mezunlarına TEKNOLOG unvanı verilmelidir.

2 – Meslek yüksekokulu mezunlarına verilecek lisans diplomaları, meslek lisansı ibaresiyle, akademik lisanstan ayrıştırılabilecek, lisans diplomasına sahip olacak bir yapı ile mezunların, görev – yetki – sorumluluk başta olmak üzer, yasalar karşısında sorunları otomatikman çözümlenmiş olacaktır.

3 – Kamu personeli eğitim seviyesinin yükseltilmesi ve teknik programlardan mezun ön lisans mezunlarının özlük haklarında iyileştirme sağlamak amacıyla, DGS’de Endüstri Mühendisliği kontenjanlarının yüksek tutularak, Kamu personelinin avantajına uygun hale getirilmesi ve bu bölüme 2. Öğretim metodu kapsamında MYO’ların tüm teknik programlarından mezun olan kamu personelinin kabul edilmesi, A.Ö.F’de teknik program uygulamasına geçilmesi.

4 – AKTS orijininde, Özel Sektörde ve Serbest olarak çalışan teknikerlere çalışma yılı ön koşulu ve alan sınavı ile, alanlarında lisans tamamlama imkanı sağlanmalıdır.

5 – Dikey Geçiş Sınavında başarı kriteri olarak, 100 tam not üzerinden 50 puan başarısını yakalayan adaylar alanı ile ilgili lisans programlarına yerleştirilmelidirler.

6 – Dikey Geçiş Sınavı sonucunda lisans programlarına yerleşen ön lisans mezunlarına alanlarındaki fakültelerin 3. sınıfına başlama imkanı sağlanmalıdır.

7 – DGS sınavına girerken, puanlamada esas alınan diploma notu'nun etkisinin yanında mesleki deneyimini (branşında çalışma yılı) belgelemesi halinde, puanlamaya dahil edilmesi uygun olur kanaatindeyiz.

8 – DGS yolu ile Vakıf üniversitelerine giren adayların eğitim harçları % 50 indirimli uygulanmalıdır.

9 – Teknikerlerin alan harici bölümlerde Açık Öğretim Fakültesinde sınavsız lisans tamamlaması, teknikerlere mesleğini icra konusunda fayda sağlamamaktadır, A.Ö.F’de teknik lisans programları açılmalıdır.

10 – Özel Üniversiteler açılmalı, Devlet ve Vakıf Üniversitelerinin DGS Kontenjanlarının artırılması sağlanmalıdır.

11 – Teknolojinin ve bilimin dünyayı yeniden şekillendirmesinde  Uzaktan eğitimin  önemi artmaktadır. Artık kimse dört duvar arasında eğitim almak istemiyor. Üniversite imtihanı sonuçları kontenjanların doldurulamayacağını göstermektedir.Bir taraf da doldurulamayan  kontenjanlar diğer tarafta da önü açılmayan  MYO’lar 21 yy eğitim ve bilim modeli ile uyuşmamaktadır. Uzaktan eğitime ağırlık verilmeli, teknik bölümlerde kontenjanlar yüksek tutulmalıdır.

12 – Yurtdışında denkliği olan üniversitelere uzaktan eğitimin başlatılması ve denkliği,eğitim ve öğretim alternatiflerini artırabilecek alternatif bir yoldur, bu yol Ülkemizde uygulanmalıdır.

13 – Dünyada ilk 500’e giren üniversitelerin şubelerinin Türkiye’de açılmasının önündeki engellerin kaldırılması beyin göçünün Türkiye’ye dönmesi demektir.

14 – Y.Ö.K. Başkanlığı tarafından, T.C. Hükümeti ve T.B.M.M.’ne “TEKNİKER MESLEK ODALARI” kurulması yönünde tavsiye yazısı gönderilmesini talep ediyoruz.

15 – 3795 ve 4702 Sayılı Kanunlara istinaden Mesleki Yeterlilik Kumruna, Teknikerlerin “GÖREV-YETKİ-SORUMLULUKLARI” konusunda yazılı önerilerde bulunmanızı bekliyoruz.

16 – Meslek Yüksek Okullarının 4702 Sayılı Kanun kapsamı dışına çıkarılması yönünde Y.Ö.K’den tavsiye kararı bekliyoruz.

17 – Y.Ö.K. Başkanlığı bünyesinde “Meslek Yüksek Okulları Ve Mezunları Daire Başkanlığı” kurulmasını talep ediyoruz.

18 – Tekniker sorunlarına kalıcı çözüm üretilemeyecekse, bir daha açılmamak üzere meslek yüksek okulu eğitimine son verilmesini talep ediyoruz.

Taleplerimize ilişkin, kurumsal yazılı görüşünüzün adresimize gönderilmesini, gereği için arz ederiz.

Teknikerler Birliği Yönetim Kurulu adına,

Ertan Kılıç

Genel Başkan

                              www.tekniker.org.tr            

Yorumlar